türkan Şoray ile olan filmleri insanı başka dünyalara götüren aktör. neden kızıyorsunuz ki bu filmlere? gerçek yaşam çok mu farklı sanki? karısını sadece et olarak gören ve onun da duyguları olduğuna aldırış etmeyen ilgisiz, duyarsız, bencil kocalar... dengi dengine çalmayan davullar... yaşamaya mecbur bırakıldığı hayatın ortasında boğulmaya terk edilen; ama her ne hikmetse etraftaki bütün namussuzlukların nedeni ilan edilen çaresiz kadınlar... ve ne zaman, nerede, ne şekilde kapıyı çalacağı belli olmayan aşk. o filmlerin hepsinde duygu var, gerçeklik var, paylaşmak, karşılıklı sevmek, hissetmek var. hiç kimse, başkalarının onun rızasını almadan ayağına taktığı prangalarla yanındakine ya da yatağındakine bağlı değildir. insan sadece kalbiyle bağlandığına bağlıdır. o filmler de bunu anlatıyor işte.
hande Ataizi meselesine gelince, hiç inandırıcı bulmadığımı söylemem gerekir. cihan ünal ki hiçbir zaman sahnede rol arkadaşının orasını burasını elleyecek kadar abazan kalması mümkün olmayan adam. oynadığı filmleri izle zaten anlarsın. karizmatik, yetenekli, duygulu bir insan. hande Ataizi ise bugüne dek bu tür konularda çok da sınırları olmayan, yalnızca skandallarıyla gündeme gelmiş bir kadın. oyunculuk namına ilerleyememiş hatta pek de bir şey yapamamış onca zaman. nitekim çamur atıldı izi kaldı her zaman olduğu gibi...
