689.
-
bir garip ölmüş diyeler
soyle sessizce ölüp gitmeliyim
bir yaz gecesi Gulhane parkinda.
su hazin ömrü tamam etmeliyim..
geç saatlere kadar oturdugum,
denize bakan bir sirasinda
kirik dokuk hatiralar arasinda.
ne vasiyet, ne uzun boylu veda
ölümüme hic kimsenin akli ermesin
gozlerim birdenbire kapaniversin.
ne kimseye borcum, ne alacagim
ne birikmis bes on kurus cebimde.
ne kimseyi sevindirmis, ne uzmus olacagim.
ne gazetelerde ne de radyoda
ölümüm kimseye dert olmamali.
kim tanir zaten beni dunyada.
insanlar hergunku gibi sen sakrak
tabutum Merkez Efendiye giderken
uc bes kisinin omzunda gicirdayarak
birkac kisi baslarini egsinler,
sonra ardimdan bakip aciyarak;
- Bir garip ölmüş desinler...
