hayatınızın belli bir dönemimde size nevrozlar yaşatan size acı çektiren belki de en güzel mutlulukların sebebi olan insandır.
artık başka bir yastıkta, başka bir bankta, başka şehirlerdedir.
ne var ki unutmak istersiniz.
bunu kalbiniz reddedebilir ya da kabul edebilir ama beyniniz unutmanızı zorlaştırır.
bilinçaltınıza atarsınız o insanı.
yaşadığınız onca şeyi bastırırsınız.
belki unutmuşsunuzdur ama o insan sizin hayatınıza dolaylı yoldan etki eder.
bilinçaltındaki şeyleri hatırlamıyor olabilirsiniz ama siz fark etmeden size etki ederler.
bir insan ki unutmaya çalışıp da unutamadığınız bir metaform.
bir insan ki sizi kendi özbenliğinizden alı koyan bir bir reosta.
sizin için belli bir anda belli bir anıda size etki etmiş insandır.
bir durum sonrasında sizden gitmiştir veya siz ondan gitmişsinizdir.
umursamazsanız ve küstahsanız unutursunuz o insanı.
o ise belki de sizi çoktan geçmişin klozetine atıp sifonu çekmiştir.
siz hala buzdolabının önünde "ne yiyeceğim" derdindeyken o insan yemeğini bitirip bulaşıkları bile yıkamıştır.
unutmaya çalışmayın unutulacak kadar değer vermemişseniz zaten gider unutulur.
siz de mavi ekran yaşatmışsa da unutmak belki de mantıklıdır ama imkansızdır.
