-de, -ki gibi bağlaç ve imla kurallarını umursamayan insanlardır. ilköğretim sıralarındaki türkçe öğretmenleri de ayrıca merak konusudur.
mağaza isimlerinden, ayrıca vitrin camlarına kapı girişlerine asılan ilanlardan kısa mesajlardaki katliamlardan olayın durumu anlaşılmaktadır.
türkçe mesajlarda; mesaj uzunluğu açısından yerden tasarruf etmek adına sesli harf kullanmama alışkanlığı yerleşmiş böylece türkçe katliamı gerçekleşmiştir.
Konuşmalardaki abartıları ve diksiyon kurallarını katleden insanlar ise ayrı bir konudur.
Dünyanın en eski dillerinden birisi olan türkçe'mize sahip çıkmamız gerekmektedir.
Çıkmazsak ne olur?
- "baaayyyy, baybay" şeklinde telefon konuşmaları sonlanır. konuştuğumuz çoğu kelime ingilizce olur. yarı ingilizce yarı türkçe konuşuruz. (ki günlük kaç kelime kullanarak konuştuğunuzu da düşünürseniz ne halde olduğumuzu daha iyi anlarsınız!)
yabancı dil öğrenilmeli evet. gerçekten bir lisan bir insan.
Fakat onu da tam beceremiyoruz eğitim sistemimiz sayesinde. o da genellikle yarım yamalak. Prof. Oktay Sinanoğlu'nun tabiri ile Tarzanca olarak öğrenip kullanıyoruz yabancı dilleri...
demem o ki;
iyi ki imla kurallarını önemseyen, diksiyon kurallarına dikkat etmeye çalışan salak(!)lar var...
