Üniversiteye başladığı yıldan, hazırlıkla birlikte toplam 5 yıl boyunca heryere birlikte gidip gelmiş her yemeği birlikte yemiş birbirlerini mecburi zamanlar dışında hiç yalnız bırakmamış hep elele beraber bir vaziyette olan iki insan tanıdım. Daha doğrusu kız sınıf arkadaşımdı. Şöyle söylim çocuk erasmusla başka bir ülkeye gitmeseydi belki en fazla iki kelam ettiğim biriydi çünkü dediğim gibi hep birliktelerdi ve kız kaldığı yurdu o gittikten sonra değiştirmeseydi onu tanıyamayacaktık. Bu yurt okula da yakındı ve ona kolaylık sağlamıştı.
Neyse sürekli internet üzerinden görüşüyorlardı arada bir de telefonla. Ama çocuk onu koca bir belirsizlikte bırakmıştı. Kız mezun oluyordu. ne çocuk ne de annesi onun türkiyeye dönmesinden yana değildi. Annesi bu konuda destek istiyordu hatta kızdan.
Mezun olduktan aylar sonra bir gün nasıl gidiyor dedim. Bitti dedi. Kimbilir ne olmuştu. Çok üzüldüm aklımdan çıkmadı uzun zaman.
Bu konuyla aklıma ilk gelen o oldu.