hani vardır ya: gecenin en sessiz anında insansız bir coğrafyada ortalıkta bir de ardıç ağacı varsa ve sırtınıza dayanıyorsa mutlaka bir huzur size gelir yerleşir. gökyüzüne bakarsınız o anda yalnızlık size bir ipucu verir. gökyüzünde yıldızlar yıldızlar... acaba boş mudurlar. bir evren var mıdır benden ve bizden başka?
içimdeki roket yakıtı bir aşkın keskin çakmaktaşına bela çattığından beridir yalazlanıyor gözlerinde. uzayın derinliklerinde bir seyyah oluyoruz artık. sen beni sarmalayan kapsülüm ben seni kucaklayan fitilin....
gitmekse gitmek, varmaksa varmak...durmak yok evet tatlım yola devam!
