anadoludaki son kalıntıları da bugün türkler tarafından yok edilmektedir. ben milliyetçi bir insan değilim. bununla beraber her kültürün mümkün olduğunca yaşatılması gerektiğine inanan, bunu da insan haklarının gereği olarak gören birisiyim. bugün türk medeniyeti dediğiniz zaman türkü, kürdü, lazı, çerkezi, komünisti, milliyetçisi, alevisi, sünnisi kısacası herkesin ortak bir payda bulabileceği, çok önemli bir mevzudur. ve türk medeniyeti, göçebe kültüre dayalı bir medeniyettir.
bugün bile sayıları oldukça az olmakla birlikte göçebe yaşamı devam ettirmeye çalışan yörükler var. bu insanlara devlet yardım elini uzatacağı yerde, onları türklüğün bu en önemli geleneğini devam ettirdikleri için onlara destek vereceği yerde tam tersine bu insanlara evler, topraklar vaat ederek, kimi zaman da desteğini esirgeyerek onları yerleşik düzene geçmeye zorluyor. üstelik bu şu anki hükümetle sınırlı olan bir tutum da değil maalesef.
turancılık deyince mangalda kül bırakmayanlar, kızıl elma kızıl elma diye etrafta caka satanlar, bunun üzerinden prim yapmaya kalkanlar bile söz dönüp dolaşıp anadoludaki türk medeniyeti kalıntılarının temsilcileri olan yörüklere ya da alevilere gelince sus pus oluyorlar. sebebi de gayet açık. birincisi, yerleşik toplumda konar göçer yaşam tarzının devlete ciddi bir külfeti oluyor. bu insanların denetlenmesi, mali işlerinin devlet tarafından kontrol altına alınması zor. ikincisi de bu insanların bir kısmı inançları dolayısıyla, bir kısmı da yaşam tarzı dolayısıyla sahipsiz durumda. çünkü bugün memlekette kendisini türk medeniyetinin koruyucusu(!) ilan etmiş kimseler, türk-islam sentezi adını verdikleri bir doktrine göre hareket ediyorlar. ve bu doktrinde, yaşam tarzı sünni islamla çok fazla uyuşmayan bu insanlara pek fazla yer yok maalesef.
