etrafında bencil ve bir o kadar da beceriksiz insanlarla yaşayan, amaçlarına ulaşmasına daha çok yolu olan bu yüzden de her şeyden vazgeçmiş olan, hayatın güzelliklerini tatma fırsatını bir adımla kaçıran, karanlıktan korkan ışıktan nefret eden, insanları sevmek için çabaladığı kadar sevgi görememiş olan, herkese verirken kendinden alan ve bazen de biten, aynada kendi gözlerinin içine baktığında boşluk gören, monotonluktan yakınan ama değişim için elinden hiçbir şey gelmeyeceğini düşünen, yakındığındaysa kimsenin kulak verip dinlediğini düşünmeyen, gece gördüğü güzel rüyayı bile unutan, bazen bir adım mesafede olduğunu sandığı duyguların kilometrelerce ötede olduğunun farkına varan, ağlamadan rahatlayamayan ama ağlamayı güçsüzlük sayan, vakit geçsin diye uyuyan insanın elinde kalan sonuçtur nihayetinde.
