hani derler ya kadinlari anlamak mumkun degil diye
erkekleri anlamak ise herkesin bildigi gibi tam tersidir.
erkekleri anlayabilirim
ama
anladigim seyin gercek olduguna inanmak istemiyorum. biz kadinlarin erkekler uzerindeki en onemli celiskisi bu. anlamasi kolay fakat anlam vermesi zor olmasi.
bir kadini sevdiniz. sevgi zaten cok zor bir seyken bunu hor kullandiniz.
mutlu olmamaya programli gibisiniz. yalnizca canlari esleri tarafindan cok yanmis, biraz yaslica diyebildigimiz adamlar anlarlar anin ve yanindakinin kiymetini.
siz hep sikayet ettiniz. asla sukur etmediniz.
kadin cok serbest birakti, aldattiniz. ama hic sahip cikmadi ki bana dediniz.
kadin sahiplendi. hic ozgur olamadim ki biktim dediniz.
kadin kavga etmemek icin elinden geleni yapti. monotonlasti dediniz.
kadin kavga etti, agladi bagirdi huzur yok dediniz.
hep gittiniz ya da gitmelerine izin verdiniz.
sonra denediniz. baska kadinlarin pesinden kostunuz. anlik yasadiniz. ozgurum dediniz sevistiniz bos ve anlamsiz. hayattaki anlamlari kaybettiniz. yeniden asik olmak zor oldu. yeniden sevmek imkansiz oldu.
kendinize yazik ettiniz.
donmek istediniz sonra ardinizda belki de en cok sizi kirana, uzune.. zaten bazilarina donmeye yuzunuz yoktu.
izlediniz. uzaktan, sessizce... siz her seyin anlamsizliginda bir cikis ararken o cok aglattiginiz kadinin mutlu olusunu izlediniz.
sonra sizi en cok uzenin yaninda buldunuz kendinizi.
anca esitlenebildi vicdanlariniz..
sonra nefret ettiniz kadinlardan
sonra nefret ettiniz kendinizden.
asla mutlu olamadiniz.
asla bir olamadiniz. asla cok olamadiniz.
