eşcinselleri eleştirmenin adeta suç olduğunu bana gösteren, öğreten evlilik. ağzınızdan çıkan salyaları etrafa yaymakla, diş göstermekle, hassiktir demekle doğru bir yol bulamayacağımızı belirtmek isterim. olsa olsa düğüm oluruz. ve şunu tüm kalbimle söyleyebilirim:
"asıl siz siktirin oradan. hso kullanmam ben, direk yazarım. bu da benim farkım, tarzım."
eşcinsel evliliği yapan insanları eleştirme hakkını demokratik bir ülkede yaşadığımı varsayarak, kendimde bulabiliyorum. evlilikte sorarlar ya:
"itirazı olan var mı?"
ister evlensinler, ister evlenmesinler. ben içimdekini paylaşayım da diyorum.
ipotek koymuyorum, emlakçı değilim. karşımdakini insan yerine koyuyor ve ona karşı düşüncelerimi açıklıyorum. vicdanımın devreye girmesi için bir haksızlık olması gerek. buradaki tek haksızlık, okuduğunu anlayamamak. üstüne yargısız infaz yapıp, terazide ağırlık ölçer gibi onurumu, insanlığımı, vicdanımı tartmak. aynı terazi beynimi de hafif gösterecektir, eminim. ne de olsa karşı tarafta "beton" görüşlü biri var.
ve nokta. uykum geldi. gecenin köründe eşcinsellerin geleceğine yön verecek değilim. ülkemde o kadar sorun varken, bir de bunlarla uğraşamam. evlensinler, bilimin ışığında sevişip tüp bebek, ikiz çocuk yapsınlar.
ve siktir çekmeyi iyi bilen savunucuları mümkünse benden uzak, allah' a yakın olsunlar.
bilimi de bu işe alet etmesinler.
