din ve namus, uğruna cinayetler işlenen asırların yüz karası. Yüzyıllar boyunca kendini dünyanın merkezinde gören insan, bu iki kavram yüzünden çok acılar çekmiştir.
O kadar ironik ki, insan bu kadar nefret ve acı dolu bu iki kavramı sevmiş, benimsemiş, baş tacı yapmıştır. 21. Yüzyıl türkiyesinde durum farklı değil. Devlet eliyle yapılan muhafazakarlaştırma çabaları meyvesini veriyor, türk halkı günden güne din cübbesini sırtına geçiriyor.
Türkiyenin hiç bir zaman bu kadar bağnaz olmadığını söyleme gereği hissetmiyorum. Bağnazlık cehaletin ürünüdür, görüldüğü yerde ezilmelidir.
