maddelerin bir kısmında kötü iş ve fikirleri aklından geçirmenin dinden çıkma sebebi olduğu yazılmış. lakin kendi fikrim ve görüşlerimle şunu söyleyebilirim ki, bu tutum külliyen yanlıştır. zira, ulemanın ekseriyeti kalbe gelen kötü fikir ve düşüncelerin eyleme geçirilmedikçe günah olmayacağı konusunda hemfikirdir. bununla birlikte bir hadis-i şerifte;
"Kötü düşünce, söylenmedikçe ve buna uygun hareket edilmedikçe affolur"
buyrulur. neticede mümin kalbe gelen fesatı defetmeye, kalpten atmaya çalışmalıdır. her mümin bunu kudreti ile doğru orantılı şekilde başarır. kuşkusuz hepimiz nefs sahibiyiz, melek değiliz. allah ise sonsuz affedici.
maddelerin 100 tane değil de 99 tane olması ise 99 sayısının 100 sayısından daha heybetli bir okunuşu olmasından ileri gelmektedir. mimar sinan yaptığı camilerden birine* 999 pencere koymuştur. padişah "kaç penceresi var caminin" dediğinde cılız bir "bin" demektense, takdir edersiniz ki, "dokuzyüzdoksandokuz" demek daha gösterişlidir. bunun pek çok örnek tarihte vardır.
