insanın tüm hevesini kıran, moralini bozan saçma bir durum.
Gerçekten çoğu zaman bir şey başardığında insanları mutlu etmek ve gözlerindeki gururu görmek başarının kendisinden çok daha önemlidir.
Birlikte sevindiğiniz ve ağladığınız canınız, dostunuz bir gün karşınızda belli etmemek için en samimiyetsiz ifadesini takınıp içinden "adaletini .... dünya." derken dışarıdan heheh diye güldüğü zaman işte insan anlıyor ki arkadaşmış dostmuş bunlar hep fasa fiso.
Mutluluğunuzla sevinen, acınızla üzülen biri varsa anca anneniz ve babanızdır esasen.
