daha geçen gün acemi birliğinden dönen arkadaşımın halini gördükten sonra gerçekten desteklediğim gitmeme. terörist veya kardeş ne olursa olsun bu işi yapabilecek insan fıtratı, yapamayacak insana göre çok farklı. gayet normal, neşeli, aklı başında gönderdiğimiz adam kafayı çizmiş şekilde geri döndü 30 gün olmadı lan daha. elemana bakıyorum düzelmeler var bi iki gündür ama ne bok uğruna bu psikolojiye girdi, değer miydi diye sormadan da edemiyorum. tamam eyvallah, vatan millet sakarya yeri geldiğinde sonuna kadar ama daha eline silah almamış, çatışma çıksa mevzi dahi almayı akıl edemeden delik deşik edilecek bi sürü insan var. ortada bir savaş dahi yokken normal gidip sıyırmış vaziyette dönen bi adamın ailesini, hayatını, sosyal çevresini durumunu kim sikleyecek. özellikle uzun dönem yapanlara "adam olmayı öğretiyolar" falan diye yaklaşılıyor ama yalan amk adamlık falan yok bi insana düzenli yatıp kalkmayı 20 yaşından sonra döve döve öğretmek en son tercih edilebilecek şey. saçma. sanki her türk savaşçı doğuyor. toplum o kadar değişti ve dejenere oldu ki orta asyada at koşturan insanlar artık ılıklaştılar. bunları böle kabul edip kafayı askerde çizmemek lazım bence. devlet buna bi şey yapması lazım yani. profesyonelleşmesi lazım ordunun ve askerlik süresinin kısaltılması gerekiyor. ayrıca son olarak, eğer silahlı kuvvetlerin karşısına silahlı bir grup çıkmış ve devlet-millet aleyhinde faaliyet yürütüyorsa kardeş mardeş demeden devlet onu insanına vurdurur. insan istese de vurur istemese de. o pozisyonda bir askerin gereken hallerde teröristi vurmaması ettiği yemine ihanettir. kardeşlerimiz dağlarda fazla dolanmasınlar yani.
