daha bu kadar popüler olmadığı zamanlardı. akp falan bile yoktu o zamanlar. kabuk değiştirmeye çalışıyor, belli bir kesimin gazetesi görünümünden kurtulmaya çalışıyordu. mizanpajını*, renklerini falan değiştirmiş, her kesimden entelektüel yazarlar transfer etme gayreti içine girmişti. işte o zamanlar abiler gazeteyi umuma açık yerlere falan bırakırlardı reklam için. mesela bir çay bahçesine gider, çayını içip zaman gazetesini okur, sonra da gazeteyi masada unutmuş gibi yapıp kalkar giderdi.
