Yıllar geçse de hafızalardan silinmeyecek rüyalardır.
Ben de bu rüyayı yıllar önce görmüştüm ama hala hatırımdadır. Annemle evdeydik. Annem ekmek hamuru yaparken ben de onu izliyordum. Derken kapı çaldı. Annem kapı niyetine misafir odası olarak kullandığımız odaya koşup kapı açtı ve peygamberumiz geldi diye bağırdı. Ben de gidip penceren sarkıp aşagı baktım. Normalde ikinci katta oturmamıza ragmen zemin bizden yüzlerce metre aşagıdaymış gibi görünüyordu. Kapıda bir adam ve peşinde onun gibi beyaz cüppe giymis onlarca insan.. kapıdaki kişi, bana seslendi: ben geldim. Ben senim. Senin aynınım! Korkuyla içeriye kaçıp başımı koltuğa gömdüm. Sonrada uyandım zaten..
Bu rüyayı hatırladıkça aileme daha da kızıyorum. Kim bilir çocuk beynimi ne saçmalıklarla doldurmuşlardı..
