Nefsi isyan etmiş yazarın feryadı. Çalışmış, yorulmuş madden elde edebildiği şeyler sınırlı. Belki istediğini yapabiliyor ama istediği kadar yapamayacağının şuuruna varmış. Zaman az, ömür kısa, kazandığı para ona yetse bile sefasını kaç sene sürecek. Tam da o sırada adamın biri kuran okumaya başlayınca, içindeki şeytanı feryad ediyor tabi, niye bu zikri bana hatırlattın diye, ölüm var, fena bulmak var, bana imanla ilgili bir şey hatırlatma, bunu duymak istemem, ölümden sonra bir hayatın olduğuna,ameli az olanların, imanı,ihlası,ihsanı olmayanlar için orada merhamet duygusu olmadığını duymak istemem. böyle iyiydim,mutsuzdum ama mutsuz olduğumu kendime henüz itiraf edemeyecek kadar da mutluydum.
