bugün ölüm yıldönümü. bazı şairler varlıklarında yokluklarındaki kadar hatırlanmaz. her ahımızın, Didem Madak'ın öldükten sonra reenkarne olarak dünyaya geldiğine inanmak istediğimiz ahlar ağacında bir dal olarak büyüsün isteriz. sessiz bir matem tutarız. çünkü içimize içimize yaşarız Didem Madak şiirlerini.
"Bıçağın ucundaydı insanların hafızası
insan unutandır
ve insan unutulmaya mahkum olandır.
Tanrı şöyle derdi o zaman:
Ah! "
Tanrı bütün ahlarını bugün bıçağın ucundaki insan hafızalarını görerek Didem Madak için çekiyor.
