"tanrı, insanın kendi çaresizliğini telâfi etme isteğinden doğar" her şeyi açıklamaktadır.
Yok olmak insanın kabul edemeyeceği bir durumdur.
Zira aklının gelişmesiyle beraber insanlar kendini diğer canlılardan farklı görmeye başlamış ve hayatlarının bir amacı olduğuna kendilerini inandırmak istemişlerdir.
Bunun için öncelikle bilmedikleri şeylere kendi isteklerine göre anlam yükleyip kendilerini inanmaya zorlamış ve böylece huzur bulmaya çalışmışlardır.
Tek yaratıcı ise bu ilkel inançların gelişimi ve zamanla akla uygun hale getirilişidir.
