şimdi ben fikirlerimi açıkça söylesem kendisine olan muhabbetimdendir denilebilir. büyük mütefekkir şimdi özgür ve inşallah konferanslar düzenler de bize de mütefekkirin mektebinden nasiplenmek düşer... işte o zaman bizim bütün anlattıklarımızın hükmü kalkar ve idrak kapasitesi yeten gerçeğin ne olduğunu farkeder... Hiç polemiğe gerek yok çamuru atan yine atar ve hiç araştırmadan, soruşturmadan, öğrenmeden atılan o çamura bakarak "ne biçim bir adammış yaw bu" diyen de zaten ahmaktır uzak dursun... Üzerine düşeni yapıp öğrenmeye çalıştıktan sonra "ben de bu fikrine katılmıyorum" diyenin yeri başımızın üstünde...
