Ey yıllarca kardeşçe yaşadık diyen cahil cühela yığını !
Boş boş laflarla bilgiçlik taslamayın. ilaki bir şeyler yazıp, insanlık dersi vereceğim diyorsanız. Çıkın gidin bilmediğimiz şeyler hakkında atıp tutun.
Bu dünyada hiçbir şey nedensiz değildir. (Bkz: determinizm)
Eğer bir millet topyekün, bir topluluktan nefret ediyorsa bunda vardır bir isabet.
Peki bu insanımsı mahlukatlardan neden nefret edilir? Şöyle kısaca bir bakalım.
Osmanlı zamanındaki kürt ayaklanmalarının belli başlıları:
1. Babanzade Abdurrahman Paşa isyanı (1806-1808, Süleymaniye)
2. Babanzade Ahmet Paşa isyanı (1812, Süleymaniye)
3. Zaza Aşiretleri isyanı (1818-1820, Dersim)
4. Revaduz Yezidi isyanı (1830-1833, Hakkari ve çevresi)
5. Mir Muhammet isyanı (1832-1833, Soran)
6. Kör Mehmet Paşa isyanı (1830-1833, Erbil, Musul, Şirvan)
7. Garzan isyanı (1839, Diyarbakır)
8. Bedirhan Bey isyanı (1843-1847, Hakkari ve çevresi)
9. Yezdan izzettin Şer isyanı (1855, Bitlis)
10. Bedirhan Osman Paşa isyanı (1877-1878, Cizre ve Midyat)
11. Şeyh Ubeydullah isyanı (1880, Hakkari, Şemdinli)
12. Emin Ali Bedirhan isyanı (1889, Erzincan)
13. Bedirhani Halil ve Ali Remo isyanı (1912, Mardin)
14. Molla Selim ve Şeyh Şehabettin isyanı (1913-1914, Bitlis)
Cumhuriyetten sonraki kürt isyanları:
1. Nasturi (1924),
2. Şeyh Sait (1925),
3. Raçkıtan ve Raman (1925),
4. Sason (1925),
5. Ağrı (1926),
6. Koçuşağı (1926),
7. Mutki (1927),
8. ikinci Ağrı (1927),
9. Bicar (1927),
10. Asi Resul (1929),
11. Tendürük (1929),
12. Savur (1930),
13. Zeylan (1930),
14. Oramar (1930),
15. Üçüncü Ağrı (1930),
16. Pülümür (1930),
17. Dersim (1937-1938).
