kişi zorunluluk dahilinde kabul ediyorsa insani bir durumdur fakat keyfi bir durumda kabul ediyorsa asalaklık eğilimi vardır.
iyiliği zorunluluk dahilinde kabul eden kişinin vicdan algısı daha oturmuş olacağından bu iyiliği kabul etme neticesinde karşı tarafa karşı bazı sorumluluklar alır, minnet duyar ve borcunu ödeme eğilimine girer. iyilik yapan taraf gerçekten iyi niyetli değilse borçlu arkadaşımızı kötü ve zor günler beklemektedir.
diğer taraftan keyfi bir durumda, ihtiyacı olmadığı halde kabul eden kişi ise minnet duymaz, borçlu da hissetmez kendini dolayısıyla. kendine iyilik yapılması onu psikolojik olarak etkilemediği için de bu durum sadece kazanç olarak görünür gözüne, maddi ya da manevi bir kaybı olmayacaktır neticede. bu yüzden keyfi ya da zaruri, insanlardan her şekilde nemalanmak ister. bu da neticede asalak bir insan olmasını sağlar.
