Kedim! Korkak mı korkak kedim!
Benim bildiğim kediler balığı yemeye çalışır -hani şu canlı olan süs balıkları- sen ise korkundan ölüyordun az daha! O korkuyla buzdolabının arkasına girip oraya sıkıştığında aklım çıktı be manyak oğlum! O kadar endişelendim ki bacaklarımı hissedemedim.Neyseki bir süre bakmamız için akvaryumu bize getiren komşumuza söyledimde geri aldı akvaryumu. Sonra gördün akvaryumun orada olmadığını, buna rağmen sakinleşmedin. Birde balkondaki o klimayla alakalı cihaza, motor mudur nedir artık adı herneyse, onun üstüne çıkman yok mu korkudan! Şu korkaklıkların çok üzüyor beni be minik dostum. 3 senedir benimlesin, çok gördüm korktuğunu ama ilk defa bu kadar korkuyorsun. Vitrinin arkasına girdin çıkmıyorsunda, çık diye yapmadığım şey kalmadı yinede çıkmadın. Rahat bırak çıkar diyor arkadaşım. Rahat bıraktım çık hadi artık ama! Valla delirtiyor beni bazen bu korkaklığın, hem üzülüyorum hemde sinirleniyorum.( Allah'ım ne yapıyorum ben valla delirdim iyice, bugün el birliği ile delirttiler beni. ciddi ciddi yazıyorum birde. Olsun aman ne olacak ya en fazla okursunuz gülersiniz ki gülmek güzeldir sorun yok)
Her şeye rağmen seni seviyorum korkak kedim. Film falan izleyeyimde kafam yerine gelsin bari. Sende çıkarsın bir ara artık ha? Bir zahmet.
Edit ; Allah'a şükür çıktı oradan, yanımda huzurla uyuyor şimdi
