vurulduk ve yeniden doğduk acılardan
bir arada biledik silahlarımızı
atlarımıza bunun son olmadığını söyledik
oklarımız ıslık çalarken dört nala şaha kalktık
sıçradık kanların arasında çeliğin şarkısını söyledik
dansımız Azrail'in gözlerini büyülerken kan, acı ve çığlıkların güzelliğinde canlandık
ölüm Tanrı'nın yaşaması gereken bir sondur ölümü veren ölümü bilmelidir
parıltılı ayı görür görmez
haykırışlarımız dehşetin ta kendisidir
meleklerin sırtında ulunun arşına çıktık
tahtında tedirgin tek cümlesi var "hepsini katledin!"
kükrediler saçları dalgalandı
çekik gözleri yalnız ileri baktı
yıldırımdan kılıçlarla öldürdüler
ölümü verene ölümü getirdiler
o günden sonra her gün tanrılar ölmektedir
yaşanılası dünya için...
