Camus'un otobiyografik denebilecek nitelikteki sözcükler romanını okuyor süsü verdim metrobüste.
Sonra mesela warpaint dinledim. Kimse bilmiyor ya ondan dolayı. bowie'den coverladığı ashes to ashes şarkısını dinledim üstelik.
Bir de latte içip insanların cahilliğinden dem vurdum kahve molasında.
Olmuş muyum? Bence olmuşum.
Not: ironi demeye gerek var mı bilemedim.
