tam dokuz ay karnında taşıdığın, onun rahat uyuması için gözünü kırpmadığın, yemeğin en güzelini onun için ayırdığın, kendi egolarını yeryüzünden silip onun için nefes almaya başladığın, yüzüne bakmaya dokunmaya kıyamadığın biricik varlığını vatanını beklemeye gönderdiğinde iki soysuzun onu elinden aldığını öğrendiğin an olsa gerek..
