tezer özlü okudum, oğuz atay 'ın tutunamayanlar'ını övdüm, rakı masasında ilhan berk şiirleri okudum, neden sonra otomatik portakal filminden örnekler verip, coen kardeşlerin son çalışması sen şarkılarını söyle'deki üç kafadarlı araba sahnesinde sessizliğinin içinde şairane bir ruh yatan aslında peter orlovsky hayranı şöforü düşündüm bir an. sonra oturdum saatlerce iran sinemasından bahsettim. sokakta bahsetmeyen ve bu sinemayı övmeyen birkaç arkadaşı çağırdım gelin birlikte övelim diye. tabii bu sırada jeff buckley 'den forget her çalıyor. ve bunu tipi itibariyle kendisinden bilmesini ve dinlemesini beklemeyeceğimiz sakallı tır şöforü dinliyor. arada konfüçyüs'un bir sözünü anımsadı suser: ''Bir memleketin nasıl yönetildiğini anlamak mı istiyorsunuz; Onun müziğine kulak veriniz. Nerede güzel eserlerden oluşmuş uyum vardır, orada adalet ve erdem hüküm sürer.''
