ben hapşurduğum zamanlarda toplumda baya bir infial uyandırırım. bir tank etkisi, bir mehteran takımı heybetinde ortalığı inletirim.
az önce balkonda oturup düşüncelere dalmış vaziyette etrafı seyrederken burnumu kısa kısa çekip hapşuruverdim. sokakta bir anda sessizlikle uğultu karışımı bir şey oldu. herkes sustu ve benim balkon konuşmamı bekledi. yok lan. karşıdaki balkonda tatlı bir velet var. 4-5 yaşlarında bir kız çocuğu. ağzını kapata kapata bir gülmeye başladı amk. sonra kendini tutamadı kahkahalarla gülmeye başladı. ben önce bi bozardım kızardım. sonra dedim koy götünee. çocukla karşılıklı balkon demirlerini döve döve gülmeye başladık.
hayattan zevk almak çok basit aslında. sadece 'biz' zorlaştırıyoruz.
