normal yaşantı:
insanlarla aramın bozuk olduğunu ve kimsenin beni sevmediği aşikar olan bir hayatım var.
hastalığım insanları kaybetmem beni kansere sürükledi.
çok sevdiğim bölümümden uzak kaldı.
paralel yaşantı:
bir değişiklik yok bende. ben buna aitim.
