ön yargıları, siyasal düşünceleri bir tarafa atıp bir edebiyatsever sıfatıyla okunması gereken roman.
en başta şunu söylemek gerekir ki nihal atsız'ın edebiyat ve tarih donanımının ne kadar geniş olduğunu gösterir bu kitap. yani okuduktan sonra "bu adam edebiyatçı ise biz neyiz?" sorusunu sorup duruyorum kendime.
kitaba gelirsek edebiyatımızın pek de alışık olmadığı hayal-gerçek, geçmiş-günümüz zıtlıkları üzerine kurulmuş ve tek kelimeyle psikolojik bir kitaptır. sorgular ve sorgulatır. kitabın sonuna doğru kurulan o büyük meclis ise kitabın özüdür. tanrı ve peygamber olgusu dahi selim pusat'In konuşmaları karşısında sessiz kalır.
4 ağustos 1972'de bitirilen kitabın devam mahiyetindeki kısmı ise nihal atsız'ın ömür vadesine takılıp kalmıştır. ayrıca nihal atsız'ın bir kaç şiiri de kitap konusu içinde harmanlanıp okuyucuya tanıtılır.
sonuç olarak sıradışı bir sorgulama ve psikoloji kitabıdır. 298 sayfa boyunca imgelerle, geçmişle, sorgulamalarla, hayaller ve halisinasyonlarla arkadaşlık eder durursunuz. mutlak seveceksin şiirinin ise kitap bittikten çok sonraları bile hafızanızda yer ettiğine çok çok şaşıracaksınız.
