tepeden tırnağa cehalet kokan bir kadın... görmeyen gözleri, tanrıtanımaz bakışları, ateistvari kimliğiyle bütün vicdanları alt-üst eden bir annenin pislik kokan yeleği...
evet genşler... şahsımı bebekliğimden ergenliğime, ergenliğimden yetişkinliğime kadar çok sağlam bir şekilde büyüten annemi bugün tam da 19 07 2014 istanbul sabah yağmuru sırasında sokağa attım. bakımı, ihtiyaçları, tuvaleti derken bütün günümü mahveden bu kadının hakkındaki en hayırlı karar buydu. tabi yeni sevgiliminde düşünceleri bu olayda etkin bir rol oynadı. kendisi olmasaydı bu kadar cesur olamazdım.
bu rahmet yağmurunda gözleri kör, dili lal olan bir insanın hayatta kalması olasılığı nedir? öncelikle bunu sorgulamamız lazım. korkuyorum sözlük. biri bulup bu kadını geri getirecek diye korkuyorum. tekrardan başıma kalacak diye korkuyorum. sağlıcakla.
