Git.
Gençliğimi, neşemi al,
Git.
Belki daha iyi böylesi
Bilirsin sevmem vedaları
Haber vermeden git.
Aslında hep sen haklıydın.
Ne haddime sevmek?
Ben ki bahçendeki solmuş çiçek,
Ben ki, yönünü kaybetmiş o küçük balık.
Ben ki, çölde kaybolmuş bedevi,
Senin gibi yağmurlara hasret,
Yaşadığı yerden habersiz,
Tek bir nefesine muhtaç.
Istedim ki, yağmur yağsın
Güneş açsın arkasından.
Istedim ki, bir serap ol.
Ama gerçek olsun bu sefer.
Bilmezdim yağmur asla yağmaz,
Serap dediğin gerçek olmaz.
Ben olmayan bir şeyi sevmiş,
Olmayan bir şeye heves etmişim meğer.
Git,
Gençlik, neşe...
Al hepsini git.
Hiç ses çıkarmadan,
Yüreğim uyanmadan git.
