4584.
-
Çıplak hayaller kurmalı,
Yalın ayak hayaller...
Nefsi gülümseyen küheylanlar,
Seccadeye hapsolmuş yalanlar,
Bir omuz çukuru karanlığında okunmalı salalar.
Irmakları sevmeli çocuklar,
Çığlık güzelliğinde kokmalı bulutlar...
Gözyaşlarında tezahür etmeli tılsımlar.
Kanatları ateşten ebabil,
Benden başka kimse sarılmamış koynuna,
Kimse katletmemiş ufuk kusan düşlerini,
Hıncından çok sevmişti,
Dudaklarına küfretsem aşktan kırılacaktı dişleri.
Irmakları sevmeli adamlar,
Çalınmış bir elmanın yokluğunda donmalı,
Sarılmış bir belin şehvetine dolanmalı.
Irmakları resmetmeli ressamlar,
Kulağımda dolanan aryanın fısıltısına kanmalı,
Kollarıma uzanmış vecizeleri parçalamalı...
Devrimleri kusmalı silahlar.
Bir ırmak sevmeli çocuklar,
Heybetinin akışına kanmadan,
Bırak ellerimi durmam...
Kasvetli ağıtlar biriktirsin sonbahar,
Belki yere tükürdüğün anda,
Gözlerin bir gün beni arar...
Pembe Tolga
