'soma için neredelerse, şu anda da oradalar' şeklinde yanıtlanacak sorudur. insanlar kendilerini çok yüce amaçları olduğuna inandırmayı sürdürebilmektedir. bir gezi olayından, birbiriyle alakası olmayan, hatta birbirine çok ters bir sürü manifesto çıkmıştır ve 'biz bunları istiyoruz işte' denmiştir. halbuki bu manifestolara göre bir grubun istediği bir şeyin gerçekleşmesi için, diğer grubunun hemen hemen yok sayılması gerekmiştir. tüm bu gerçeklere rağmen, masum sayılabilecek ağaç koruyuculuğu amacını yalanlayanlar da yine 'mesele bilmem ne değil' diyerek yine kendileri olmuştur. diyelim ki her şey memlekette gerçekleştirilen yanlışlara tepki olarak yapıldı. peki son yıllarda gerçekleşmiş en büyük skandal olan soma faciası için ne yapıldı?
hiçbir şey. birkaç dhkp c'li embesil yine her zamanki gibi gettolarda olay çıkardı. zaten gezi'de sokağa dökülen kişiler yine kendilerini ortaya savursaydı, olaylar bu kadar marjinalleşmeyebilirdi. ancak elbette geziciler kıllarını bile kıpırdatmadı, hatta fosilleri bile artık çürümeye yüz tutmuş bir takım 'kanaat önderleri' soma'dakilerin yaşanılanları hak ettiğini açık açık yazdı. ortada yeterince kışkırtıcı şey yok muydu sokağa dökülmek için? başbakan danışmanı olacak herifin tekmeci fotoğrafları basında geniş yer bulmadı mı? başbakan'ın bizzat kendisinin yaptığı o ilk açıklamada sarfettiği 'bu kazalar bu işin fıtratında var' sözleri ak partililer'in bile büyük bir kısmını kızdırırken, ortada galeyana gelecek bir şey yok muydu geziciler için?
yoktu. çünkü birileri düğmeye basmadı ve millet ergen/fosil farketmeden kendini dışarı atmayı gerekli görmeyi hiç düşünmedi. şimdi aynı kişilerin gazze için neden en ufak bir tepki duymadıkları sorgulanmaktadır. geziciler'in ezici çoğunluğu zaten ulusalcılardan oluşmaktadır - özellikle sesi fazla çıkanlar. ulusalcılar'ın herhangi bir arap için ayaklanmayı bırakın, müslümanlık ile ilgili herhangi bir özgürlüğü talep etmesi mümkün değildir. gezi'de pek çok başörtülü kadının olduğu yalanını uzun süre yutturmaya çalışıp, sonra kendi yalanlarına kendileri bile inanmadıkları için vazgeçmeleri de bundandır. bu işler göstermelik olmaz. gecenin köründe istanbul'un dört bir yanından kalkıp, beleş içki ve sevişilecek kamusal çadır vaadi olmayan ve böyle bir vaat ile de ilgilenmeyen bir kitle tarafından ramazan günü gerçekleştirilen konsolosluk eylemleri herhangi bir gezici tarafından ne organize edilebilir, ne de bunun bir parçası olunabilir. kendi 'dava'ları bile olmayan ve aslında davasızlık yüzünden patlayan 'gezi ruhu'nun, gazze için ayaklanması hiçbir zaman mümkün olmayacaktır.
