ufacıktım. tahmini 6-7 yaşlarında küçük bir velet.
en tehlikeli alet bir kalemtıraştı benim için.
ya o vida gevşerse? jiletimsi bıçak çıkar elimi keser ve ölürsem?
korkuya bakar mısın? altıma işerdim bu fikir zihnime düşünce.
çok cani birşeydi bu kalemtıraş...
şimdi büyüdük, eşşek kadar olduk; kalemtıraş görmez olduk.
fakat, çocukluğunu doyasıya yaşamamış biri olarak,
olur da bir gün intihar edersem, kesinlikle intihar aletim bir kalemtıraş olacak!
madem en cani o, en kötü o öldürür beni.
