dikkat ettiniz mi bilmiyorum ama inanılmaz güzel konuşuyor; konuşurken verdiği eslerden tutun, vurgusuna kadar o kadar muhteşem bir konuşması var ki;
misal;
klasik bir ahmet çakar konuşması:
önce ortaya kısık sesiyle bir soru atar. bu soruyu sorarken öyle bir ses tonu kullanır ki konuya vakıf olmasanız bile sorduğu sorunun cevabını merak edersiniz. o an bir es verir. stüdyoda ahmet çakar'ın sorusu sonrası bir sessizlik olur, bir sazan çıkıp sorusuna cevap versin diye sağa sola bakar. tam da gürcan bilgiç'in dudakları kıpırdayacakken, o an ahmet çakar kendi sorusuna o güzel ses tonuyla kendi cevabını verir. başlar:
şimdi biiiiiiiirrr...
iki...
gürcan'ı da başkasını da konuşturmaz.
kimseleri konuşturmaz, sesiyle adamı susturur.
ve konuşurken ses tonu, vurgulamaları, esleri o kadar güzel bir ahenk içindedir ki saatlerce sıkılmadan dinleyeblirsiniz..