sessizlik anı.
kafayı anneden yana çevirememe durumu. bilinir ki o anne şu anda doğuda askerlik yapan, 9 ay boyunca karnında her türlü tehlikeden koruduğu çocuğunun başına da gelebilir diye bu kıyıma kan rengi göz yaşı dökmekte. baba yine sessiz, iç sesi çığlık atan duvarlar arasında yankılanıyor biliyorum.
spiker ağlamaklı, ve bir anne 10 sene önce ölen şehit oğlunun mezar taşını seviyor. "hükümet bir şey yapmıyorsa yapamıyoruz desin, ben ve benim gibi nice bağrına mezar taşını basmış analar gider onları kendimiz öldürüz, kökünden kuruturuz diyor" ve birden akıyor yaşlar utanmadan arsızca akıyor, kin oluyorlar düştüğü yerde. dayanamıyorsunuz kanalı değiştiriyorsunuz adamın teki hakan şükür'ü tartışıyor, ibrahim tatlıses begüm'ün kalçalarına vuruyor. bu sefer daha bir hızla akıyor yaşlar siz içinizi yıkarken akıttığınız yaşlarla, içinizdeki o görüntü hiç susmuyor. "kendimiz öldürürüz, biz kuruturuz onları" diyor anne.
ve birilerine inat o analar yan gelip yatma müdavimlerine ağlıyor sessizce mezar taşını seve seve.
