kalemin ucunda bir şair,
bir yazımlık canı kalmış imgelerin.
hatırlardım severdin...
hatırlardım severdin denizkızı olmayı,
merhaba en değerli lanetim,
ağlarken cennettime hapsettin solmayı.
ellerinin üzerinde bir kar taneciği olamayacak,
bir tüylü battaniye mutluluğunda izlenemeyecek filmler,
mesela cüzdanımdan çıkışmayan biz bozukluk utandırmayacak yanında.
biliyorum...
seni özlemek günah,
seni sevmek yazık bana.
saçları taralı hatıralar bırakamadık,
dinleyemedik ilk gözyaşını zifiri sabahta,
bir küfür gibi ateş saçarken karanlığa;
kıyamadık göğsümüzde uyuyan anka kuşuna.
yine olmadı...
yine ölemedik 17 yaşımızda.
