putperest araplar da her yıl kabe'ye hac yapar, hacer-ül esved'i öper, dokunurlardı. safa ile merve arasında sa'y ederlerdi. safada isaf, mervede naile putları vardı. telbiye yaparlardı. ibadetleri isaf için olan kureyş şöyle derdi;
"lebbeyk allahümme lebbeyk. la şerike leke illa şerikun huve lek. temlikuhu ve ma-melek"
buyruğundayım! ulu tanrım buyruğundayım!
buyruğun başım üstüne! ortağın yoktur senin!
yalnızca tek ortağın var! o da senin!
nesi varsa hepsi senindir tanrım!
her kabilenin kendisine özgü telbiyesi vardı.
uzza`ya tapanların telbiyesi şöyleydi;
"lebbeyk allahümme lebbeyk.
lebbeyk ve sa`deyk.
ma ehabbena ileyk"
ünlü arap soybilimci ibu'l-kelbi kitabu'l- esnam adlı kitabında hac sırasında, arafat ve muzdelife'de, ataları olan nizamoğullar'nın böyle seslendiklerini yazıyor.
islam öncesi arap şairlerinden adiyy ibn zeyd'l ibadi divanındaki bir şiirinin ilk dizesinde şöyle der:
rahime'llahü men beka lil hataya,
küşşü bakin fe zenbuhu mağfurun.
allah, günahları için ağlayana merhamet eder.
günahları için ağlayanların günahlarını bağışlar.
islam öncesi şairlerinden ümeyye ibn ebi's salt'ın iki dizesi ise "allahümme" ile başlıyor:
ulu tanrım, sen istersen herkesi bağışlarsın.
sana muhtacı olmayan noksansız kul var mı?
