konuşmada, mekke-i mükerreme'nin fethi sırasında bir ayetin geldiği ve müslümanların kibir ve gurura kapılmaması gerektiği anlatılıyor. burda parantez açıp insanın nefis sahibi olduğu içinden bu duyguları geçirebileceğini vurguluyor.
ama kendilerin yaptığı işlerde gurur ve kibire kapılmamaya çalıştıklarını anlatmaya çalışıyor.
tabi kendisi hatip bir kişi olamadığı için cümleleri kesik kesik kullanıyor ortaya da nerdeyse kendilerini peygamberle kıyaslıyor gibi bir izlenim çıkıyor.
