çocukluğumun beraber geçtiği psikopat arkadaşım. on birinci nesil sadist yazardır ayrıca kendisi. çocukken yaptığı rezillikleri burada anlatmakla bitiremem. hem dışarı top oynamaya çağırır hem ben kapıda ayakkabı giymeye çalışırken sırtıma çıkar bir türlü inmezdi, biz takımlara ayrılırken o uzaktan kellemizi hedef olarak kullanıp top isabet ettirmeye çalışırdı. annesine şikayet edince de gelir yine bizimle uğraşırdı. çocukken çok besiliydi maşallah şimdiki gibi değildi hepimiz korkardık bundan, tosundu yau bildiğin. kabuk bağlayan yerlerin kabuklarını çıkarıp yeme gibi bir huyu vardı hala var mı bilmiyorum*. bir ara aklına uyup bizim mahalle bakkalından kremini falan arakladığımız da olmuştu. çok bozdu bizi çok. bana en büyük yamuğu askerlik görevinde beni yalnız bırakarak yapmıştır. sonra yok biz seni bekleyeceğiz falan edebiyat yapıyor oradan. hani birlikte gidecektik ne oldu şimdi*. sevilen yazardır, ömürlük arkadaştır benim için**.
