ah karanlık ay, parıldaman beni kendimden geçiriyor bu gece
beni uykudan mahrum bırakıyor, ışığının altındakileri merak etmeme neden oluyor
kalbimde çiçekler açıyor son ışınların görünene kadar
parla! uykuyu yok eden, kara bulutlar seni saklarken
bu sonsuz değil, biliyorum!
hiçbir aşk aşamadı zamanın duvarlarını!
hiçbir güzellik sonsuz değil, güzelliğin sonsuz değil!
ama, ah, kalbinin sonsuza dek benim olmasını öyle çok isterdim ki...
gözlerin bu acı dolu yalanlara dayanabilmem için okşuyor beni...
ay'ın ısrarı sormama neden oluyor...
neden yıldızlar arasında olamayalım?
sonsuza kadar parlayan yıldızlar arasında?
geceyle birleşen yıldızlar gibi?
ufukta kara fırtına bulutları tüm haşmetleriyle toplanıyorlar,
ne ay ne de yıldızlar ışıklarını saçabilecek bu gece...
ve yağmur yağıyor, damlalar ruhumdan süzülüyor,
vahşi, inleyen bulutlar beni ıstıraplarıyla sarmalarken
