Daha doğar doğmaz bir renk biçiyoruz gözyaşları, ağlamaları ve refleksleri bir olan çocuklara daha doğar doğmaz gösteriyoruz hoşnutsuzluğumuzu-mutluluğumuzu
Kundakta farklılaşıyor çocuklar birisi pembeye birisi maviye beleniyor, patiğinden üzerine örtülen yazmaya kadar. Gidiliyor arkasından cinsiyetine tenasüp kimlik çıkartılıyor. Birisiyle övünülüyor diğeriyle sövülüyor. Toprağa gömülmüyor da havaya gömülüyor.
Daha hiçbir şeyi anlamadan sadece yargılarla, çevresinin dediğiyle geliyor çocuk anlama-sorgulama yaşına. Kızlar almıyor çocukları arasına ve erkekler küçümsüyor kız oyunlarını. Bir organdan başlıyor farklılık. Arası günden güne açılıyor.
Birisinin küfrüne alkış tutan zihniyet diğerini ayıplıyor,
birisinin rahatlığına aldanan ebeveyn diğerine ahlak dersi veriyor,
daha cinsiyeti bilmeden "tükür oğlum babana" diyor annesi kendinden de soğutuyor.
Öyle velhasıl, çocukken aşılanıyor içerde büyüyor. Bir erkeği yine bir kadın yetiştiriyor her çağda küçük görülen. Madem bu kadar küçük neden eline meşakkatli bir iş veriliyor "eğitim" gibi.
Saygı diyor, eşitlik diyorlar, saygı çift taraflı olmadıktan sonra itaat oluyor bunu sanki bilmiyorlar
Ki zaten kadının hakir görülüp elinin çektirildiği, gücü yetmez denip ötekileştirildiği meslekleri yapan kadınlar gösteriyor yapılabilirliği, kimisi de çekiliyor kabuğuna beyim ne derse odur, o benim yerime de düşünür diyor düşünme vekâletini kendi eliyle teslim ediyor. Bir kadın çok az meslekte çalışamaz bu da gerçek anlamda güç gerektiren mesleklerdir ama bunun dışındaki işlerde çalışıp erkeğin elinden iş alırsa -evde oturmakla kendini soyutlayıp eşini tüketmezse- onun enerjisini tasarrufa çevirirse erkek de bu kalan enerjiyi çocuğuna, evrene, dünyaya yollar. Ne bir sıkıntı kalır ne bir dert.
Not: Alfred Adler'in birkaç görüşünü tarafımca beğenildiği için kullanılmıştır.
Son olarak şöyle bir dini vecize ile bitirmek istiyorum;
Kadın erkeğin kaburgasından yaratıldı,
Ayaklarından yaratılmadı,
"Ezilmesin" diye.
Başından yaratılmadı,
"Üstün olmasın" diye.
Ama göğsünden yaratıldı,
"Eşit olsun" diye.
Kolun biraz altından yaratıldı,
"Korunsun" diye.
Kalp hizâsında yaratıldı,
"Sevilsin" diye
