daha 20 sinde, 21 inde gencecik çocuklar... bir hiç uğruna ölmüşler evet kocaman bir hiç!
vatan-millet edebiyatı yapmayacağım bu yüzden de belki hoşunuza gitmeyecek bu dediklerim biliyorum. onların kanı üzerinden siyaset de yapamayacağım, vicdanım el vermiyor. 20 yaşında ulan 20 yaşında çocuk. kendinize bir bakın önce; hanginiz 20 sinde bir hiç uğruna ölmek istersiniz?
yine aynı edebiyatı yapacaksınız biliyorum da, hiç işte ulan hiç! "vatan için seve seve ölürüm" diyeceksiniz. tebrik etmem ama ben sizi, inanın herkes vatanı için ölür. bu yüzden tebrik edilecek bir şey değildir vatan için ölmek.
bakıyoruz, daha doğrusu bakmak bile istemiyorum ama sözlükte yetiştiriyorsunuz zaten her şeyi, okuyoruz bu yüzden. hakkari'de 5 asker şehit düştü, tunceli'de karakol tarandı 20 şehit verdik, kalleş pusu 10 şehit!
devrim şehidi, ülkü şehidi, hatta ve hatta sözlük şehidi bile denirken, öncelikle şehitliğin ne olduğunu bilmek gerekir! bu bir hiç uğruna ölen gencecik kardeşlerimiz, kendinizi onların yerine koyabiliyor musunuz?
hiç diyorum ben bu kavgaya, bu kardeşler kavgasına. binlerce yıldır aynı topraklarda kardeşçe yaşadığımız, beraber bir kurtuluş savaşı verdiğimiz insanlarla savaş halinde olmak bir hiç değildir de nedir?
ordu kuzey ırak'a girsin diye bir tarafımızı yırtıyoruz. neden? şehit verdik çünkü, yeter bu akan kan! hiç mi düşünemiyorsun, hiç mi kafanız basmıyor kuzey ırak'a girdiğimiz zaman akacak olan kanı! bugün evet 13 cana ağlıyoruz belki ama kuzey ırak'a ordumuzun girmesi durumunda hergün yüzlerce cana ağlayacağız! demek ki; "haydaaa, ırak'a giriyoruz, kan duracak" demekle durmayacak kan, durmuyor.
başka bir şeyler gerek, inanın bilmiyorum ne yapmak gerek ama başka bir şeyler gerek akan bu kardeşler kanı için.
benim gözümde ölen herkes ölmüştür, geride sadece ağlayan bir ana bırakmıştır. analarımız ağlamasın artık yeter, biz 5 dakika ağlar susarız da, analar öldüklerinde bile "evladım" diye yaş dökerler. bizim gözümüzden akan yapmacık yaşlar ile onların gözünden akan kan arasındaki fark da budur.
