Bazılarımız sadece yaşamak zorunda olduğu için yaşar. Hayat zevk verici değildir, daha çok zoraki bir görevi idame ettirmek gibidir. Bazılarımız amaçsız ve hırs yoksunudur ama buna karşın temizdir de Bazılarımızın ise öldükten sonra hatırlanmasına bile gerek yoktur çünkü hatırlanmak da anlamsızdır bir yerde Agnès Vardanın filmindeki Mona da işte o bazılarımızın her birinden birer parça taşır bünyesinde. Sırtına yüklediği evi, dünyası ve hayalleri kadar küçüktür ama yaşamak zorunda oldukları küçümsenecek gibi değildir. Buna rağmen o, kendi de dahil olmak üzere her şeyi önemsizleştirerek hayatta kalmanın yolunu bulmuştur.
