öfke belirtisi, anneden gelen bir alışkanlık.
küçükken normalde kızım diye seslenen anne, ismimle hitap ettiğinde ki ses tonu bile değişirdi direk "yine ne halt yedim acaba" diye düşünürdüm. sonuçta ya bir şey kırılmıştır ya yatağın altında biriktirdiğim taşları bulmuştur ya da giymekten nefret ettiğim elbisenin makasla kestiğim parçalarına ulaşmıştır. **
