ah ah bu kadar arayacağımı, hayatımda o sivasta değilken koca bir boşluk olacağını tahmin edemediğim yazar. her okulunun önünden geçerken '' şilte benim dersim bitti. bekleyeceğim seni datlum'' mesajlarını, çıldırdığım zamanlardaki wüüğ smilelerinin yüzündeki o şeklini, sonra dayanamayıp gönlümü almaya çalışmalarını, her geçtiğim yerde, sokakta, cafede abuk subuk anılarımız olduğunu, hiç bir zaman birbirimizden sıkılmadığımızı unutamayacağım yazar. neyse ki gelecek. **
