Bu tarz sorulara cevap ararken yalnızca tek bir dinin bakış açısına odaklanmak aydınatıcı olmaz ne yazık ki. Tanrı ilk insanları yarattı, onlara özgür irade verdi. Bunu yaparken tek bir kural koydu; iyiyle kötüyü bilme ağacının meyvesine dokunmayın dedi. Her şeyi bahşettiği insanın, onlara verilen özgür iradeyi nasıl kullanacaklarını, iyi niyetini suistimal edip etmeyeceklerini anlayabilmek için bu yolu seçmiş olabilir. Aynı şekilde şeytan olarak adlandırdığımız varlık da özgür irade sahibi idi. Ve ona verilen iradeyi, seçim şansını kötüye kullandı. Tanrı onu kötülük yapması için yaratmış değildi. Dünyada affedilip cennete geri alınmak diye bir şey şimdilik olamaz, zira toplu bir yargı günü olacak. Yargı gününe dek şeytana izin tanıdı. Tanrı insanlara kendi sözünü duyurdu, neyin doğru neyin yanlış olduğunu iletti. Ve özgür iradeyi elimizden almadı. Cenneti yeniden hakedebilmek için şeytana rağmen doğru yolu seçebilmek gerekiyordu çünkü. Bazı insanlar için grimm kardeşler masalından farksız olsa da, inanmayı seçenler için tanrının bu planı hayatın temelidir.
