aradan geçen 139 gün, bıraktığın boşluğun hayatım olmasına neden oldu baba. üzülmesinler diye yoğun bakımdan sildirdiğim annem ve kardeşimin numaralarına değil de benim numarama kötü haber gelince olamaz deyip ürpermekten başka bir şey gelmedi elimden. hastaneye ulaşıp kötü haberi doktorun pervasız tavırlarıyla alışım da son bir kez yüzünü görme isteğim de morgun soğuk kucağına seni teslim edişim de sürekli gözlerimin önünde. canım çok yandı güzel insan ama şu ana kadar bana tek mirasın olan annem ve kardeşime yansıtmadım bunu. içimdeki boşluğu büyütse de beni günden güne daha çok bitirse de onlara sahip çıkacağım. sensiz ilk bayram buruk geçecek ama yokluğunu kendim yaşarken onlara yaşatmayacağım.
