son dönemde modern hayatın içinde yozlaşan, insani değerlerini kaybeden her insan için geçerli durumdur. insan kolay etkilenebilen bir varlıktır. daha önce kendini dışarıya açmamış insanlar, dolayısıyla çok görmemiş oluyorlar, tek bir insanın sözüne kanarak fikirlerini anında değiştirebilmektedir.
bu harcanmanın önüne geçilmesinin iki yolu var: güven ve bilinç
güven, arkadaşlarınıza ne kadar inandığınızla ilgilidir. yani arkadaşınıza değil de arkadaşlığınıza. eğer onu gerçek bir dost olarak görüyorsanız hiçbir laf hiçbir iftira arkadaşlığınızı, dostluğunuzu bitirmeye yetmeyecektir. buradan anlayacağımız şu ki son dönemde arkadaşlık ilişkileri oldukça zayıflamış, eski kan kardeşliği kıvamında can dostları kalmamıştır. bu devirde babana bile güvenmeyeceksin gibi saçma sapan sözlerin türetildiği bu dönemde bunları hayretle karşılamamak daha doğru olacaktır.
bilinç konusuna gelirsek, yukarıda yazdıklarıma biraz çelişeceğim ama unutulmamalıdır ki güven bu tür ilişkilerde esas şarttır, bilinç ikinci planda kalacaktır. bilinçi olmak, milletin hangi duygularla, hangi amaçlarla söylediğini bilmediğin sözlere körü körüne inanmamaktır. kendi akıl ve mantık süzgecinden geçirilmesi gereken bu sözler, genellikle sevilmeyen veya çekilemeyen kişiler hakkında karalama kampanyası başlatmaya yönelik olmaktadır.
kıssadan hisse, arkadaşınız sizin arkadaşınız. onun hakkındaki görüşleri siz belirleyeceksiniz, belirlemelisiniz, bir başkası değil. tek başına parayla saadet olmaz efenim, olmaz. bu gereksiz egolarınızdan, takıntılarınızdan kurtulun, gerçek dostluklara yelken açın. insanlara güvenin, emin olun ki insanlara güvenirseniz onlar da size güvenecek ve o eski özlenen kan kardeşleri geri gelecek. bu hayat, güzel dostuklarla güzel, can dostlarınla kolay.
